Verontruste telefoontjes, bezorgde blikken, gaat het wel goed met jullie, er is toch niks ernstigs aan de hand?

Ik kan u geruststellen, het gaat goed met ons! Dat onze School wordt verkocht en dat wij gaan stoppen met een aantal activiteiten heeft een fijne reden: het kan! Omdat ook wij niet weten wat de dag van morgen brengt en omdat wij nóg meer willen genieten van ons gezin, van vrienden en van reizen, omdat Theo nog meer tijd wil hebben om te schilderen en te musiceren én omdat we zin hebben om ons huis wat meer voor ons zelf te hebben, daarom. Dankbaar, blij en trots dat we zelf, uit vrije wil, deze keuze kunnen maken.

Maar helemaal stoppen, natuurlijk niet. U kent me, ik broed al weer op allerlei ideeën, de eerste lijntjes zijn uitgezet. Het Raadhuis gaat open als er een leuk project is en twee keer per jaar 4 tot 6 weken voor kunstuitleen, open atelier en gastexposanten.

Met ons gaat het goed, wij richten ons op de verhuizing en het inrichten van het Raadhuis als woonhuis.
Maar nu eerst genieten van de Finale, de Ode aan het Hogeland. De expositie is een lust voor het oog. En wilt u nog ruim keus hebben kom snel. De eerste zes kunstwerken kregen gistermiddag al een nieuwe eigenaar.