Ieder weekend stapelen ze zich op, mijn verhalen. Inmiddels heb ik planken vol en zou ik vele berichten per dag kunnen schrijven. Over hoe kunstwerken hun nieuwe plek vinden, over hoe het soms lijkt dat het zo moest zijn, over hoe kunst kan raken. Over mooie ontmoetingen en bijzondere gesprekken, over de reacties van onze bezoekers. Over de workshops en over de fijne deelnemers. Sommige bezoekers en deelnemers kennen we al zo lang, het voelt als warme vriendschappen.
Over onze kunstenaars, over de gesprekken over kunst, over hun passie. Over Theo, over zijn schilderijen en over zijn muziek, over leuke optredens. Over dat het zo goed gaat, dat alle workshops altijd maar weer vol zijn, dat we altijd maar weer zoveel kunst verkopen. Dat ik opdrachten mag regelen voor kunstenaars.