Oh daar ging ik weer, het begon direct vanochtend toen ik opstond.
Die kriebels die beginnen onder in mijn buik.
Ze nemen toe naarmate het later wordt.
Veel te mooi weer, straks komt er niemand.
Als dat maar goed gaat.

13.30 uur, ik word al wat rustiger, het publiek stroomt toe. De sfeer is goed, ik geniet.
We hadden een geweldige, superdrukke opening!
Een Groningstalig gedicht van Gauke Zijlstra, het lied “Doar bluit mien eerdappellaand” van Ede Staal prachtig vertolkt door Tria Martina, een bevlogen toespraak van Gerard Backx, de CEO van HZPC.
Schilderijen, beelden en keramiek kregen nieuwe eigenaren. Complimenten over de prachtige expositie.

Ik hang nu lekker onderuit en schrijf dit berichtje.
Moe maar voldaan na een zinderende middag

.
Jan-Pieter Wind maakte deze leuke impressie, dank daarvoor!
En dankzij mijn lieve zus en zwager en onze lieve vrienden verliep de catering weer vlekkeloos.