We komen voor de schilderijen van de zeeschilder sprak hij.
Ik wist direct wie hij bedoelde.
Eind vorig jaar organiseerde ik ter ere van de 80e verjaardag van mijn schoonvader Minne Onnes de solo-expositie “Bezield door de Zee”.
De succesvolle expositie kreeg veel publiciteit.
Hij had een interview met Minne gelezen en het verhaal bleef maar in zijn hoofd. Van deze man, zo bezield door de zee, wilde hij een schilderij.
We raakten in gesprek, over de zee, over de banden van de Onnes familie met Schiermonnikoog. Over Theo die er ieder jaar schildert.

Die schilderijen wilden ze ook graag zien, want Schiermonnikoog daar hebben ze een huis.
Hij zag het schilderij van de vuurtoren, pakte het vast: die is voor ons.

Voor de schilderijen van de zee gingen we deze week naar Minne’s atelier. Op een sfeervolle plek in het Stadspark van Groningen genoten we van een fijne ontmoeting.
Onder de indruk waren ze van de prachtige zeeën.
Met 2 grote schilderijen achter in de auto reden Theo en ik naar zijn woonboerderij. Er hoefde maar 1 schilderij uit de auto gehaald te worden. Het schilderij leek gemaakt voor de plek die ze in gedachten hadden.

Met een blij gevoel reden we terug met het andere schilderij en brachten het goede nieuws aan Minne.

De zee blijft in Groningen, de vuurtoren gaat terug naar Schiermonnikoog.

#kunstisemotie
#wijzijnzoblij

Minne Onnes, “Zee”, olie op doek, 80 x 200 cm.
Theo Onnes, “Schiermonnikoog”, acryl op paneel, 30 x 60 cm.